Nithya Mariappan Novels

“காரண காரியங்கள் இல்லாம ஒருத்தர் மேல வர்ற வருத்தம் சில நேரங்கள்ல வந்த சுவடு இல்லாம மறைஞ்சிடும்... அந்த வருத்தம் உண்டாக்குன வடு அப்பிடியே தான் இருக்கும்... அதனால தானோ என்னவோ பேசுறப்ப கவனமா பேசணும்னு பெரியவங்க சொல்லுறாங்க... பிகாஸ் கோவத்துல விடுற வார்த்தையால நம்ம ஒருத்தவங்களை காயப்படுத்திட்டா காலப்போக்குல அந்தக் காயம் என்னவோ மறைஞ்சிடும்... ஆனா அந்த காயத்தோட தழும்பு மறையாம காலம் முழுக்க நம்ம வருத்தத்தோட வரலாறை சொல்லிட்டே இருக்கும்” -ஆதித்யன் கே.கே.வில்லா... ஹால் சோபாவில் ஆதித்யனின் அருகே பதுமை போல வீற்றிருந்த பிரதியுஷாவின் முன்னே கிடந்த டீபாயில் காபி கோப்பைகளுடன் கூடிய ட்ரே வைக்கப்பட்டது. நிமிர்ந்து பார்த்தவளிடம் “யூ ஆர் லுக்கிங் டயர்ட் ஸ்வீட்டி” என்றார் எமிலி. அவரிடம் முறுவலித்தவள் காபிக்கு நன்றி கூறி கோப்பையை எடுத்துக்கொண்டாள். பின்னரே பழைய சம்பவங்களால் அவள் கோபமுற்றிருக்கிறாளோ என்ற சந்தேகம் வைஜெயந்திக்கு அகன்றது. “உஷா என்னை மன்னிச்சிடுடா” சந்தியாவும் அனுபமாவும் பரிதாபத்துடன் ஏறிட்டனர். ஆதித்யனிடமோ