அத்தியாயம் 11
அத்தியாயம் 11 நாம் அனைவரும் ஒரு ‘ ஜட்ஜ்மெண்டல் சொசைட்டி ’ யில் வாழ்ந்து வருகிறோம் . நமது அன்றாட நடவடிக்கைகள் நம்மை அறிந்தவர்களாலும் முன்பின்னறியாத நபர்களாலும் விமர்சனத்துக்குள்ளாவதை கண்டுகொள்ளாமல் நகர்வதற்கு நாம் பழகிக்கொண்டிருக்கிறோம் . ஏன் என்னைப் பற்றி இப்படி பேசுகிறீர்கள் என்று கேட்பதற்கான தைரியத்தை நாம் வளர்த்துக்கொள்வதில்லை . வளர்ப்பதற்கு இந்தச் சமுதாயம் நம்மை அனுமதிப்பதும் இல்லை . இப்படிக்கு சந்திரிகை மெட்ராஸ் கிறிஸ்டியன் கல்லூரி , மில்லர் மெமோரியல் லைப்ரரி ... சோர்ந்து போயிருந்த சந்தோஷை அழைத்துக்கொண்டு கல்லூரி நூலகத்திற்கு வந்திருந்தாள் சந்திரிகா . அவர்களுக்குக் கொடுக்கப்பட்ட அசைண்மெண்டுக்குத் தேவையான புத்தகங்களைத் தேடியவாறு மிகவும் மெதுவான குரலில் சந்தோஷிடம் அவனது சோர்வுக்கான காரணத்தைக் கேட்டாள் . “ இன்னைக்கு எங்கண்ணி நான் வச்சிருந்த பி . டி . எஸ் ஆல்பம் கலெக்சன் எல்லாத்தையும் தூக்கி குப்பையில வீசிட்டாங்க சந்து ... நான் இல்லாத நேரத்துல செஞ்சிருக்காங்க ... இன்னைக்கு மானி
அன்புடை அன்றிலே...!
ReplyDeleteஎழுத்தாளர்: நித்யா மாரியப்பன்
(அத்தியாயம் - 14 Pre Final)
அதுக்குத் தான் சொல்றது, கோபம் இருக்கிற இடத்துலத் தான் நல்ல குணமும் இருக்கிறதுன்னு. அதனால... இனிமேல் கோபமா பேசினா, பதிலுக்கு நாமளும் நல்ல குணம்ங்காரா, குணம்ங்காரன்னு நாலு வார்த்தை திட்டிட்டு துடைச்சுப் போட்டுட்டு போயிட்டே இருக்கணும்ங்கிறது.
அது சரி... இவங்க ரெண்டு பேருக்குள்ள உடனே குழந்தை வந்ததால சரியாப்போச்சு.
ஒருவேளை, குழந்தை வந்திருக்கலைன்னா....
இப்படியே ஜவ்வு மாதிரி இழுத்துட்டு டிவோர்ஸ் வரைக்கும் போயிருக்குமோ...?
இல்லை, ரெண்டு பேர் தப்பையும் ரியலைஸ் பண்ணி திரும்ப சேர்ந்திருப்பாங்களோ.?
இப்ப இருக்கிற ஜெனரேஷனுக்கு அந்தளவுக்கு
பொறுமையும், நிதானமும், தப்பை ரியலைஸ் பண்ற குணமும் இருக்குங்கறிங்களா ?
இட்ஸ் டவுட்ஃபுல்..!
😄😄😄
CRVS (or) CRVS 2797
இளையவர்கள் எப்படி மாறுவார்கள் என்று யாராலும் சொல்ல முடியாது போலிருக்கே
ReplyDelete